سفارش تبلیغ
صبا ویژن
پرواز به عرش کبریا
خشم، دل حکیم را نابود می کند . و فرمود : هرکس مالک خشم خویش نباشد، مالک خرد خویش نیست . [امام صادق علیه السلام]
>>مهاجر ( چهارشنبه 86/1/15 :: ساعت 11:44 صبح)

السلام علیک یا فاطمه الزهرا (س)

بالاخره تعطیلات نوروز هم به پایان رسید و به همین سرعت این سال و سال های دیگر نیز به پایان خواهد رسید و به قول عزیزی ما هر سال در عید نوروز یک سال نزدیک شدن خودمان به مرگ را جشن می گیریم.

 

اما نکته قابل توجه در مورد تعطیلات عید نوروز برنامه های تلویزیونی و از جمله سریال هایی است که در این ایام ، صدا و سیما به خورد مردم می دهد. که واقعا باید بگویم که سریال های امسال در مقابل سریال­ ها در سال های پیش واقعا سحط پایینی داشت.

نمی دونم چرا مسئولین صدا و سیما و یا کارگردانان تلویزیونی فکر می کنن که مردم ما از سطح فکری و فرهنگی پایینی برخورداند و تنها چیزی که این مردم می فهمند خندیدن الکی به لمپن بازی های برخی بازیگران است. در حالیکه عملا مردم از سطح فکری و فرهنگی بالایی برخوردارند و این برخی مسئولین و برخی کارگردانان هستن که از سطح فکری و فرهنگی پایینی برخوردارند.

به عنوان مثال فیلم بایرام که از شبکه 2 سیما پخش می شد واقعا چی داشت؟ نه مفهومی نه حتی نکات خنده دار جالبی. برداشت من از فیلم چیزی جز پایین آوردن کرامت انسانی و نزول دادن ارزش های انسانی در حد پول و دارایی نبود. یک مشت آدم طمع کاری که جز به دست آوردن بی زحمت پول به چیز دیگه ای فکر نمی کنند. اصلا این فیلم از نظر من جوان اینقدر بی محتوا و بی ارزش بود که حتی وقت گذاشتن برای نقد اون هم واقعا وقت تلف کردنه.

درسته که مردم ما به برنامه های طنز علاقه دارند ولی به این معنی نیست که هر مسخره بازی و ادا اصولی از نظراونها طنزه و ارزش دیدن داره.

 

یا فیلم ترش و شیرین که از شبکه 3 پخش می شه. توی اون فیلم هم رضا عطاران به خوبی نقش یه انگل اجتماع رو بازی می کنه. و نه تنها آدم از دیدن کارهاش خنده اش نمی گیره، بلکه آدم از دیدن اون حالش بهم می خوره . واقعا یک انگل اجتماعی در حد اعلاشه. و من فکر کنم خود انگل های اجتماع هم از دیدن اون خجالت می کشن. و مادر زن اون هم به عنوان یه زن خشن و درنده که فقط منتظره داد بزنه. این فیلم عملا الگوی یه مشت مرد بی خاصیت خوش گذرون و بیکار و بی عار و نشون می ده و از اون ور این زنها هستن که باید بار مسئولیت زندگی رو به دوش بکشن. آخه اینا کجاش خنده داره. همش گریه داره.

 

در کنار این ها هم البته فیلم های سینمایی یا برخی سریال ها هم بودن که ارزش دیدن و وقت گذاشتن رو داشتن.

به عنوان مثال فیلم عبور از مه که از شبکه 8 یا همون شبکه قرآن پخش شد واقعا پر مفهوم بود. درسته که از نظر تکنیکی و فنی شاید اشکالات زیادی داره ولی واقعا از نظر مفهومی خیلی در سطح بالایی قرار داره.

توی این فیلم مشکلات معمولی خانواده رو نشون می ده و نشون می ده که چه طور با تدبیر می شه مشکلات زندگی رو با آرامش (همون مقوله دست نیافتنی در عصر حاضر) حل کرد. در واقع هم مشکلات رو نشون می ده و هم راه حل ارائه می ده.

 

 باور کنین من نمی تونم به زور لمپن بازی بخندم.

 

 

پ.ن

1) می دونم مطالب بالا یه کم غیر کارشناسانه و معمولی ولی همینه که هست.

 

2) قرار بود تو این وبلاگ فقط در مورد شهدا و به خصوص شهید بابایی مطلب بنویسم ولی حالا دارم می زنم به خاکی. اما خب راه شید هم مهمه یا نه؟

 

3) خب نظری داری بگو! یه نظر نوشتن که این قدرام سخت نیست.  

 

 

 


  نوشته های دیگران ()
لیست کل یادداشت های این وبلاگ